Alfabet grecki | |
---|---|
Litery współczesne* | |
Αα alfa | Νν ny (ni) |
Ββ beta (wita) | Ξξ ksi |
Γγ gamma (ghama) | Οο omikron |
Δδ delta (dhelta) | Ππ pi |
Εε epsilon | Ρρ rho (ro) |
Ζζ dzeta (zita) | Σσ sigma |
Ηη eta (ita) | Ττ tau (taf) |
Θθ theta (thita) | Υυ ipsylon |
Ιι jota | Φφ phi (fi) |
Κκ kappa (kapa) | Χχ chi |
Λλ lambda (lambdha) | Ψψ psi |
Μμ my (mi) | Ωω omega |
Litery dawne | |
digamma | san |
stigma | koppa |
heta | sampi |
jot | szo |
Ligatury | |
Ϗϗ kaj | Ȣȣ ou |
* W nawiasach podano odmienną od tradycyjnej, współczesną wymowę w języku nowogreckim według polskiej, podręcznikowej transkrypcji. |
Jot, wielkie Ϳ, małe ϳ, grecka litera stosowana głównie w fonetyce w historycznym językoznawstwie greckim, występująca w Unikodzie jako U037F i U03F3, wprowadzona przez lingwistów w XIX wieku do alfabetu greckiego, celem zapisu fonemu /j/ w rekonstruowanej archaicznej grece, będącego dźwiękiem półspółgłoskowym. Utrata tego fonemu w antycznej grece nastąpiła w okresie archaicznym. Ten grafem jest stosowany głównie w gramatyce historycznej archaicznej greki, celem wyjaśnienia pewnych zjawisk językowych oraz do rekonstrukcji różnych ważnych procesów fonetycznych i morfologicznych.
Kodowanie[]
Litera | Unikod | HTML |
---|---|---|
Ϳ | U+037F | ? |
ϳ | U+03F3 | ? |