Lingwistyka Wiki
Advertisement
Język polski
Obszar Polska (36,5 mln) oraz Niemcy, Ukraina, Białoruś, Litwa, Rosja, Stany Zjednoczone, Szwecja, Kanada, Brazylia, Australia, Izrael, Irlandia, Wielka Brytania, Francja, Czechy, Słowacja, Kazachstan i inne kraje
Liczba mówiących 39 milionów[1]
Ranking 26 miejsce
Klasyfikacja genetyczna Języki indoeuropejskie
Pismo łacińskie
Status oficjalny
język urzędowy Flag of Poland Polska
Flag of Europe Unia Europejska
Regulowany przez Rada Języka Polskiego
Kody języka
ISO 639-1 pl
ISO 639-2 pol
ISO 639-3 pol
SIL pol


Język polski - język z grupy języków zachodniosłowiańskich mający status oficjalny w Polsce, jest to także jeden z 28 języków urzędowych Unii Europejskich. Cechą charakterystyczną języka polskiego są zachowane samogłoski nosowe (ą i ę), które zanikły w innych językach słowiańskich. Obecnie na język polski wywiera duży wpływ język angielski z którego zapożycza się dużą liczbę słów głównie z dziedziny sportu, muzyki, filmu itp.

Język polski jest używany przez około 44 miliony ludzi na świecie, co daje mu 26. miejsce w rankingu najczęściej używanych języków świata.

Alfabet

Polski alfabet posiada obecnie 24 litery:

Aa Ąą Bb Cc Ćć Dd Ee Ęę Ff Gg Hh
Ii Jj Kk Ll Łł Mm Nn Ńń Oo Óó Pp
Rr Ss Śś Tt Uu Ww Yy Zz Źź Żż

Dzieje języka polskiego

Najstarszym zachowanym zapisanym zdaniem w języku polskim jest zdanie Day, ut ia pobrusa, a ti poziwai (Pozwól, że ja pomielę, a ty odpocznij) - zapisane w Księdze Henrykowskiej z 1270 roku.

Odmiany

Dialekty

Język polski za granicą

Fonetyka

Gramatyka

Użycie

A

Zobacz też

B

  1. Szablon:Cytuj stronę
Advertisement